it's a sign!

...περπατώ

στην προξένου Κορομηλά,

είναι

μια από αυτές

τις μέρες

που θέλεις 

να μη θυμάσαι,

σταματώ 

για να ψάξω 

το κινητό μου 

που το έχω πετάξει

στην τσάντα μου

και το ακούω

που χτυπά -

και το βλέπω:

ακριβώς στο ύψος 

των ματιών μου

(πως λέμε κατάμουτρα;)

και με κεφαλαία γράμματα -

ε,τι άλλο πια;