"...λόγω της ημέρας, Αντωνάκη μου!"

η αλήθεια είναι
πως ενώ το όνομα
το βρίσκεις
σχεδόν κάτω
από όποια πέτρα 
κι αν σηκώσεις,
στους τοίχους
η συγκομιδή 
είναι φτωχή
σε σημείο 
παρεξήγησης -
τόσο που,

σ' αυτή τη σφαίρα 

της αχαλίνωτης 

φαντασίας

που κινούμαι

σχεδόν μόνιμα,

σκέφτηκα να γράψω 

κάτι εγώ:

κάτι πολύ γλυκό

και διαφορετικό -

ακόμη κι εκεί όμως

η ιδέα απορρίφθηκε

ως εξαιρετικά

τολμηρή -

κι ύστερα βρήκα αυτό...