streetvieweR

μια καλημέρα είναι αυτή κάτι τέτοιο λοιπόν  είναι η ποίηση -  κι ο ήλιος,  ο οποίος δε λείπει  από πουθενά,  σαν την άχνη ζάχαρη  που πασπαλίζεις  στο κέηκ,  έτοιμος να καθίσει  πάνω στα γράμματα - τι παραπάνω  να ζητήσει κανείς από μία εικόνα...

αποδοχή το μυστικό, βέβαια, είναι να το καταλάβει αυτό  ο καθένας για τον εαυτό του - μερικές φορές, χρειάζεται πολύ κόπος  και πολλή προσπάθεια,   ωστόσο, σε κάθε περίπτωση,  είναι ωραίο να το αντιμετωπίζεις  ως αξίωμα...

γλαφυρότητα διότι αν γράψεις  κάτι απλούστερο,  ποιος θα το καταλάβει; δεν είμαι σίγουρη βέβαια αν αυτοί που "κοπανάνε τα σκαλιά" ξέρουν ακριβώς τι θα πει "επιστράτευση", αλλά νομίζω πως τη γενική ιδέα την έχουν καταλάβει: ησυχία μετά τις 11 το βράδυ...

on my mind όχι, πες: υπάρχει τίποτε καλύτερο από το να είσαι  η σκέψη στο μυαλό κάποιου; να είναι κι εκείνος/η  η σκέψη στο δικό σου μυαλό θα μου πεις,  το ξέρω - ωστόσο, ακόμη  και μόνο  το να είσαι , αξίζει τον κόπο... 

the last dance αν και νομίζω πως η σωστή λέξη θα ήταν "χάρισέ" μου,  μένω στον τελευταίο χορό,  με τον οποίο έχουν ασχοληθεί  τόσοι και τόσοι - δε θα ήταν άσχημο η τελευταία ανάμνηση από κάποιον να είναι   ένα βάλς - τώρα, το γιατί είναι το τελευταίο, αυτό το ξέρεις εσύ και μόνον εσύ...

mea culpa ας κάνουμε λοιπόν  μια διακοπή από τον ρομαντισμό,  διότι κάποιες φορές  αυτός βλάπτει - δεν μπορώ να ξέρω βέβαια, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες την/τον είδε ξανά,  όμως, αυτή είναι η ζωή, τα λάθη πάντα πληρώνονται - τα "ταφ" λάθη, δε,  κοστίζουν λίγο ακριβότερα...

poetry ακριβώς επειδή ο καθένας είναι απόλυτα μοναδικός -  κι επειδή κάποιες φορές είναι τόσο ανακουφιστική,  η ποίηση στην καθημερινότητα - και συγκινητική, φυσικά, όπως σημειώνεται στον αστερίσκο, κάτω...

παροιμίες απλά και ξεκάθαρα - δεν υπάρχουν και πολλά που μπορείς να προσθέσεις - δεν ξέρω βέβαια αν η καρδιά με τα αρχικά στην άκρη της εικόνας έχει κάποια σχέση με την παροιμία - αν υπάρχει κρυμμένο  κάτι περισσότερο  στις λέξεις, μια απόδοση ευθυνών, ίσως... 

warning δεν ξέρω γιατί,  αλλά εμένα  μου ακούγεται απειλητικό - περισσότερο επειδή  στην άκρη του έχει  μόνο σιωπή - ούτε καν ένα σημείο στίξης -  κάτι σαν "θα το φας το κεφάλι σου,  στο τέλος" - κάτι τέτοιο...

transformers τι μπορεί να σου κάνει ένα και μόνο γράμμα - δύο, για την ακρίβεια -  να μεταμορφώσει μια τεχνική, οικονομική υπηρεσία σε κάτι πραγματικά ενδιαφέρον κι ελπιδοφόρο...

κοινό μυστικό η αλήθεια να λέγεται - δεν ξέρω τι ακριβώς  γίνεται σ' αυτήν την περίπτωση, όταν δηλαδή κανένας δεν έχει ξεχάσει κανένα,  ωστόσο πάντα είναι καλό να ξέρεις τι συμβαίνει -  κατά τα λοιπά, και τόνοι και σημεία στίξης και αποσιωπητικά και αρχή με κεφαλαίο - υπόδειγμα γραπτού...

because of you (της Βέφας Τσιρικίδου) επειδή, στ' αλήθεια,  ο έρωτας είναι  η πηγή κάθε είδους έμπνευσης - μια πηγή ανεξάντλητη και, ταυτόχρονα,  διαρκώς ανανεώσιμη...

me, myself and I ο χαρακτηρισμός θα μπορούσε να λείπει,  δε χρειάζεται - εξάλλου, είναι γνωστό πως  από τον εαυτό μας  δεν μπορεί να μας προφυλάξει κανείς -  κανείς, εκτός από τον εαυτό μας -  τι παράξενοι που είμαστε...

waiting for you είναι από αυτά  που δεν τα καταλαβαίνω, το λέω ευθαρσώς-  θα περίμενα βέβαια, αντί για τα αποσιωπητικά να υπάρχει ένα βέλος που να δείχνει ακριβώς το σημείο - αναρωτιέμαι, ωστόσο: άμα φεύγει,   πού στέκεται; άβυσσος...

I want you ας μείνουμε λίγο ακόμη "στα πατώματα" - δεν ξέρω αν  η συγγνώμη μέσα  στην παρένθεση αναφέρεται στο μήνυμα   ή στον λόγο  για τον οποίο αυτό γράφτηκε:  κάποιος έχει φύγει -  μήπως είναι  λίγο αργά, ή,  ποτέ δεν είναι αργά  να ζητήσεις συγγνώμη; 

about the size το μέγεθος εδώ, είναι ένα θέμα: θα πρέπει να βρίσκεται κανείς πάνω από το έδαφος για να έχει μια πλήρη εικόνα -  έπειτα, δεν είμαι σίγουρη για το πώς ακριβώς είναι ένα μωράκι του ουρανού, ούτε λογικό ούτε τρελό - η καρδιά είναι κάτι πιο ξεκάθαρο, οπότε ας μείνουμε σ' αυτήν: μια ευχή στην αρχή και μια καρδιά στο τέλος -  καλά είναι...  

for you καθαρά και περιποιημένα - με μια μικρή μουτζούρα και μια μικρή καρδιά - επειδή  πολλές φορές  αρκεί  να το βγάλεις  από μέσα σου - κι ας μην το δει ο άλλος...

ή του ύψους ή του βάθους καταλαβαίνω πως  υπάρχει ένα θέμα  με τη γραμματοσειρά: παράξενα γράμματα - το θέμα της ύπαρξης είναι ένα άλλο θέμα - μόνιμα πρωταγωνιστής ποιος είναι; κι ακόμη περισσότερο,  ποιος θέλει να είναι; γιατί πρέπει να δίνεις  πάντα ένα στίγμα;

κοιτάζω μπροστά υπάρχει μια σαφής, αδιαμφισβήτητη υπογράμμιση στο "θέλω" - και πολύ καλά κάνεις, φίλε -  ό,τι και να λέμε,  μόνο μπροστά  μπορεί να προχωρήσει κανείς -  δεν υπάρχει άλλος δρόμος...

in action που σημαίνει σηκώνουμε τα μανίκια και πιάνουμε δουλειά - "δράση", το λέμε - αν δεν το κάνουμε εμείς,  ποιος θα το κάνει για μας;

a matter of heart πρώτα απ' όλα  είναι το φως του ηλιοβασιλέματος που τα βάφει όλα ροζ -  έπειτα, καλή  η  ιδεολογία αλλά τα ζητήματα  της καρδιάς είναι  παντού  και πάντα τα πιο σημαντικά -    σε  βάζουν φωτιά  και σε καίνε για μέρες, μήνες,  ή, χρόνια...

είναι ώρα η αλήθεια είναι  πως σχεδόν είδα  την Καρέζη να μιλά στο τηλέφωνο με τον Αλεξανδράκη  και να τον ρωτάει, τραβώντας το "η" - στην πραγματικότητα,  ο καθένας θα μπορούσε να ξυπνήσει από τον δικό του  "ύπνο του δικαίου" - και του αδίκου, ομοίως...

μια σταλιά μικρό, ευγενικό και σχεδόν σιωπηλό - μέσα  σε περίγραμμα  και με μια καρδιά  στο τέλος,  για ν' απαλύνει τη σκληρότητα της δήλωσης - αληθινό,  ωστόσο...

αλήθειες αν κάνουμε την υπέρβαση,  ξεπεράσουμε δηλαδή τα ορθογραφικά,  τον λανθασμένο τονισμό και κάτι ψιλά γραμματάκια  που χάθηκαν στον δρόμο, έχουμε την καλύτερη περιγραφή  των αποσιωπητικών  που έγινε ποτέ...

με προκαλείς; δε νομίζω πως θα μπορούσε να γίνει πιο θεατρικό: τα αποσιωπητικά στο τέλος κι ο εξωπραγματικός προβολέας του ήλιου  από πάνω - όταν κάνεις ένα βήμα πίσω φυσικά,  και το κοιτάζεις από απόσταση, όλα είναι διαφορετικά -  η πρόκληση παραμένει,βέβαια...