φως
αυτό το απόλυτο σκοτάδι και το απόλυτο φως την ίδια χρονική στιγμή, αυτός ο συνδυασμός που κάνει την ίδια τη Ζωή μοναδική και έδωσε στο μήνυμα μου διττή σημασία -
από την άλλη, το βλέπεις, ήλιος, όχι αστεία...
Στην αρχή δεν τα έβλεπα, φυσικά. Έβλεπα μόνο τα μεγάλα, φωναχτά συνθήματα, πολιτικά ή ποδοσφαιρικά - το πρώτο μικρό μηνυματάκι το είδα κάποιο πρωί: εμφανίστηκε ξαφνικά μπροστά μου, στο ύψος των ματιών μου, σε μια κολώνα, κάπου στην Ανθέων - έμεινα λίγη ώρα να το κοιτάζω, τόσο μικρό, όμως τόσο δυνατό. Από τότε, τα ψάχνω - τα βρίσκω κρυμένα μέσα στα στενά, ποτέ στους μεγάλους δρόμους. Εννοείται, φυσικά, πως δεν διεκδικώ φωτογραφικές περγαμηνές. Μου αρκεί που υπάρχουν, για όσο υπάρχουν.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου