θετική σκέψη

είναι πρωί, έχουν περάσει χρόνια από τότε, είναι ένα σκοτεινό, βροχερό πρωινό, περπατώ στην προξένου Κορομηλά -

(για να είναι τόσο πρωί και να περπατώ στην Κορομηλά μάλλον πηγαίνω στο κομμωτήριο)

αναρωτιέμαι πώς θα βάλω σε μια σειρά το χάος - 

στέφω το κεφάλι μου και το βλέπω, ακριβώς στο ύψος των ματιών μου - 

τότε ακόμη δεν είχα στο μυαλό μου το streetviewer, το φωτογράφισα για να μην το ξεχάσω...